Elise Noyez

Wanneer het rustiger wordt…

Ik heb een rusteloze ziel die geprikkeld wordt door schoonheid en esthetiek in allerlei vormen – van de lijnen en oppervlakken van architecturale ruimtes en de manier waarop ze het licht vormen, tot de harmonieën en melodieën van muzikale creaties en het spel en het evenwicht van smaken in een goed uitgevoerd gerecht.

Daarom zwierf ik tijdens mijn hele professionele loopbaan rond langs kunsthistorische afdelingen, bakkerijen en redactiekantoren, om uiteindelijk te belanden op de enige plek waar deze overvloed aan prikkels harmonieus samenvallen: mijn eigen studio. Vandaag is dit de plaats waar ik recepten ontwikkel en fotografeer (met een onmiskenbare voorkeur voor zoete recepten) en verhalen schrijf over eten, architectuur en alles wat mijn wakkere geest in vervoering brengt.

Ja, mijn ziel is een rusteloze ziel. Maar er is een moment waarop ze onvermijdelijk tot rust komt: wanneer ik ’s ochtends mijn beker koffie in mijn handen houd, wordt alles stil.